لکنت زبان

لکنت زبان یکی از مشکلاتی میباشد که افرادی که دچار مشکلات زبانی هستند با آن دسته و پنجه نرم میکنند. این اختلال میتواند مشکلاتی را برای افرد به وجو آورد. در واقع لکنت زبان یکی از اختلالات شایع زبانی میباشد که از دوران کودکی تا دوران بزرگسالی را در بر میگیرد و میتواند در هر لحظه از زندگی افراد بروز پیدا کند. این اختلال دارای چندین نوع میباشد و دارای تقسیم بندی های مختلفی میباشد. بنابراین درمان آن نیز میتواند متفاوت باشد. در این مطلب میخواهیم شما را با این اختلال آشنا سازیم.

لکنت زبان چیست

لکنت زبان به نوعی اختلال گفتاری و زبانی میگویند که شامل اختلالات مکرر و زیاد در روان بودن و جریان طبیعی گفتار میباشد. بیمارانی که لکنت زبان دارند، می دانند که چه چیزی می خواهند بگویند اما در به زبان آوردن آن مشکل دارند. برای نمونه ، بیماران ممکن میباشد یک کلمه، یک بخش هجا یا یک مصوت را مکرر یا طولانی بگویند. در هر صورت ممکن میباشد در حین گفتار خود، توقف کنند. زیرا به یک کلمه یا یک صدای اختلال دار رسیده اند. لکنت زبان در سن خاصی از کودکان خردسال به عنوان یک بخش طبیعی رشد زبانی از یادگیری زبان، شایع میباشد. کودکان خردسال در یک سن خاص ممکن میباشد دچار لکنت زبان شوند. در اکثر موارد کودکان از این مشکل زبانی خود در مراحل رشد زبانی خود رنج می برند. در هر صورت، در برخی اوقات، لکنت زبان به عنوان یک اختلال مزمن میباشد که میتواند تا دوران بزرگسالی نیز ادامه پیدا کند. این نوع از لکنت زبان میتواند در اعتماد به نفس فرد، ارتباط و برقراری تعامل با دیگر افراد تأثیر گذار باشد. افراد کودک و بزرگسالی که مبتلا به لکنت زبان میباشند، ممکن میباشد از درمان هایی مثل درمان گفتاردرمانی و یا استفاده از تجهیزات الکترونیکی برای بهتر شدن تسلط به گفتار یا درمان های شناختی استفاده کنند.

علت لکنت زبان چیست

عوامل مختلفی در لکنت زبان دخیل میباشند و میتواند تحت تاثیر موارد مختلفی باشد. اما به صورت خلاصه وار در زیر به چند مورد آن اشاره خواهیم کرد:

•  عوامل ژنتیکی: به نظر می آید لکنت به دلیل بعضی از مشکلات ژنتیکی ایجاد می‌شود. در هر صورت در خانواده‌هایی که یکی از اعضای خانواده مبتلا به مشکلات گفتار و زبان هستند یا لکنت زبان دارند بیشتر دیده می‌شود.

• مشکلات مغزی :روایی در صحبت کردن به خاطر موارد دیگر نیز می‌تواند دچار اختلال لکنت زبان شود. درآسیب سکته‌مغزی، مشکلات مغزی و دیگر مشکلات مغزی می‌تواند موجب آهستگی در گفتارخود، میایستد یا باعث تکراردر صداها شود.

• مشکلات احساسی :روایی در صحبت‌ نمودن نیز می‌تواند به دلیل مشکلات احساسی و اختلالات اضطراب نیز مختل میشود. افرادی که مبتلا به لکنت زبان نیز نیستند نیز ممکن است به دنبال آسیب های روحی و عصبی مبتلا به لکنت زبان شوند. اختلالات گفتاری که بعد از یک مشکل عاطفی و روحی آشکار می‌شوند غیرمعمول میباشند و مثل لکنت های رشدی نمیباشند.

درمان لکنت زبان

در ادامه چند نمونه از رویکردهای درمانی را بدون هیچ ترتیب خاصی بیان می کنیم.

گفتاردرمانی: این رشته  می تواند به بیمار بیاموزد که مشکلات گفتاری خود را بهبود ببخشید. امکان دارد در ابتدای جلسات گفتاردرمانی آهسته و آرام صحبت کنید، اما بعد از مدتی می توانید الگوی گفتاری مناسبی داشته باشید.

رفتاردرمانی شناختی: این روش و الگو می تواند به فرد کمک کند تا روش و خط تفکری را که ممکن است لکنت را تشدید می کند، شناسایی کرده و تغییر دهد. همچنین می تواند در برطرف کردن استرس و اضطراب در فرد را که مرتبط با لکنت زبان میباشدکمک کننده باشد.

چند نمونه وسایل الکترونیکی مناسب برای افزایش تسلط بر گفتار موجود میباشد. دیرکرد در واکنش شنیداری، بیمار را مجبور می کند تا میزان گفتار خود را کاهش دهد. در غیر این صورت گفتار او از طریق دستگاه، نامناسب به نظر می رسد. روش دیگر این است که دستگاه، گفتار کودک را تقلید می کند، به گونه ای که به نظر می رسد در حال هماهنگی و صحبت با شخص دیگری است. بعضی از دستگاه های الکترونیکی کوچک و در دسترس در موقع انجام کارهای روزانه نیز می تواند استفاده بشود. برای انتخاب وسیله مناسب خود توصیه می شود از گفتاردرمانگر خود کمک بگیرید.

ارتباط بین والد و کودک: کمک و همکاری والدین کودک درزمانی که خانه میباشند از مهم ترین عامل کمک به کودک برای بهبود و درمان در لکنت زبان است. برای انتخاب بهترین روش برای فرزندتان، از راهنمایی آسیب شناس گفتار و زبان استفاده نمایید.

دارو: با این که برخی از داروها برای درمان لکنت زبان امتحان شده اند، اما تا الان هیچ دارویی برای کمک به مشکل لکنت به ثبت نرسیده است.

پیشگیری از لکنت زبان

موردی که مورد توجه میباشد این است که صحبت کردن یک علمی میباشد که خود نیاز به آموزش دارد بنابراین مخصوصا برای بیمارانی که سابقه ی ژنتیکی خانوادگی در لکنت زبان را میدارند باید این مورد را جدی تر گرفته بگیرند و از همان موقع کودکی میتوان با کودک خود برای صحبت کردن درست و اصولی ،مانندمثل دیگر فعالیت ها، کار شود.

برای صحبت کردن اصولی، عضلات حنجره در موقع ببیرون آمدن لرزش ایجاد کرده و با حرکت دادن لب ها، دندان ها و زبان خود صدا های مختلفی میتواند تولید شود. در این زمان حروفی مانند ث، پ، با قدرت از دهان خود بیرون شده و حرف هایی مانند س، ز با لرزش بیرون می روند. هر دو بخش از حرف ها معمولا برای بیمارانی که مبتلا به لکنت زبان میباشند اختلال زا بوده و باید در زمان صحبت کردن با بیمار بیشتر در نظر گرفته بشوند.

سن شروع لکنت زبان در افراد

شروع این بیماری معمولا از سن 3 تا 6 سالگی شروع میشود، و شروع آن بیشتر در 5 سالگی اتفاق می افتاد و به کمتر در سن های بین 6 تا 12 سال شروع میشود. البته این اختلال میتواند در سنین دیگر نیز اتفاق بیوفتد. ولی سن شایع اختلال لکنت زبان معمولا بعد از سن 3 سالگی و بین 3 الی 6 سالگی میباشد.

مراکز درمان لکنت زبان

لکنت زبان دارای یک درمان تیمی بین پزشک متخصص و لکنت زبان میباشد. این درمان رویکردی تیمی دارد. اما از مهمترین درمان آن میتوان به درمان گفتاردرمانی اشاره کرد. باید بدانید تمامی مراکزی که برای درمان لکنت اقدام میکنند باید زیر نظر سازمان نظام پزشکی باشند و دارای کد نظام پزشکی باشند. بنابراین هنگام مراجعه به مراکز درمانی به این نکته دقت لازم را داشته باشید